|
Achtergrond
Het ontstaan van de Franse opera
Via de van oorsprong Italiaanse kardinaal
Mazarin deed de opera zijn intrede aan het
Franse hof. Italiaanse componisten werden
uitgenodigd om opera's te schrijven, o.a. voor
het huwelijk van Lodewijk XIV met de Spaanse
Maria Theresia (zie
Ercole Amante).
Lully, die als 14-jarige jongen uit Florence
naar het Franse hof werd gestuurd als knechtje,
nam dit gretig in zich op. Hij was erg muzikaal
en kon het goed met de jonge Lodewijk vinden.
Beide hielden van dansen. Lully schreef nieuwe
balletten voor de koning die hem in dienst nam
toen hij aan de macht kwam. Samen met
toneelschrijver en acteur Molière schreef Lully
komedieballetten voor de koning. Na de dood van
Molière besloot Lully om opera's te schrijven
naar het voorbeeld van de eerste opera in het
Frans van componist en rivaal Cambert, wiens
geliefde Madeleine hij roofde en trouwde. Hij
voegde er balletten aan toe en zo ontstond de
typisch Franse opera: koninklijk van karakter
met veel joyeuze, dansante muziek op de
poëtische teksten van Philippe Quinault.
Historische uitvoering
Het decor bestaat uit geschilderde panelen
die voor het perspectief zorgen en snelle
scènewisselingen toelaten. De verlichting
bestond indertijd uit kaarsen. Die kaarsen zijn
er nu ook. Ook wordt gebruik gemaakt
van de typisch barokke gestiek uit dietijd.
Hoop en glorie in tijden van oorlog
Cadmus & Hermione werd in 1673 voor het
eerst opgevoerd ter meerdere glorie van Louis
XIV. De Franse koning was op dat moment in
oorlog met Willem III van Oranje, maar Lully en
zijn librettist Quinault lieten in hun opera
geen twijfel bestaan over de uitkomst: de
Apollo-koning zou zegevieren over de draak. Met
Cadmus & Hermione werd tevens de vestiging van
de Muziekacademie gevierd en het ontstaan
van de Franse opera, een combinatie van
tragedie, muziek, zang, ballet en speciale
effecten (machinerie).
Bron: Muziekweb.nl
De Gazette, in haar uitgave van 29 april
1673, plaatste een recensie van het evenement:
"Op de 27e ging Zijne Majesteit, vergezeld van
Monsieur, Mademoiselle & Mademoiselle d'Orléans,
naar de Fauxbourg S. Germain, voor de
voorstelling van de Opera in de Koninklijke
Muziek Academie, opgericht door de Heer Batiste
Lulli, zo beroemd in deze Kunst : & het
Gezelschap verliet buitengewoon tevreden met
deze prachtige Show, waar de Tragedie van Cadmus
& Hermione, een zeer mooi werk van de Heer
Quinault, werd opgevoerd met verrassende
Machines & Decoraties, waarvan we de uitvinding
& de werking aan de Heer Vigarani, burger van
Modena, te danken hebben."
|
|
Synopsis
Proloog
De opera begint met een allegorie ter ere van de koning als Sol invictus
(onoverwinnelijke Zon).
De god van de Jaloezie onderbreekt het vreedzame
spel van nimfen en herders door de monsterlijke slang Python op
te wekken. Die wordt echter al snel door het
felle licht van de zon neergeslagen. Daarna
worden de spelen vrolijk hervat.
Akte I
De Egyptische prins Cadmus, op zoek naar zijn
zus Europa, is aangekomen in Griekenland Hij
raakt in de ban van Mars' dochter Hermione,
die het hof wordt gemaakt door de
plaatselijke koning, een belachelijke reus die
heerst onder goddelijke bescherming. Om haar
liefde te
winnen moet Cadmus de obstakels overwinnen die
Mars heeft opgeworpen rond de prinses, die ook
door Juno wordt verdedigd. Cadmus wordt
beschermd door de godin Pallas Athene.
Akte II
Terwijl zijn metgezel Arbas bezig is met de
dames van Hermione's gevolg - hij weigert de
avances van haar Voedster en maakt Charite het
hof - neemt Cadmus afscheid van zijn geliefde om
het eerste obstakel te overwinnen.
Cupido wil de prinses vermaken en
belooft haar degene van wie ze houdt te
beschermen.
Akte III
Het is tijd voor de eerste test: Cadmus moet de
draak van Mars verslaan die zijn kameraden angst
aanjaagt door twee ongelukkige Afrikanen te
verslinden. Arbas veinst dat hij de draak zal
bevechten, maar die wordt uiteindelijk gedood
door Cadmus. Mars' priesters offeren de draak,
maar Mars verwerpt hun offers en eist meer daden
van Cadmus.
Akte IV
Cadmus verzamelde de tanden van de draak: op
advies van Pallas
zaait hij ze en uit elke tand ontstaat een felle
krijger. De krijgers beginnen echter met elkaar
te vechten. De meeste worden gedood, de weinige
die overblijven volgen Cadmus. De Reus en zijn
leger lanceren een aanval op de prins, maar
Pallas versteent hen met haar schild dat
Medusa's hoofd draagt. Cadmus ontmoet zijn
prinses weer, maar Hermione wordt ontvoerd op
bevel van de godin Juno die aan de kant van de
oorlogsgod Mars staat.
Akte V
Cadmus wanhoopt, maar Pallas stelt hem gerust:
de goden, onder de bescherming van oppergod Jupiter,
geven Hermione aan hem terug en zegenen hun
liefde. De bruiloft van Cadmus en Hermione wordt gevierd met een prachtig feest vol
liedjes van Arbas, Charite en de Voedster.
Bron: Opéra Comique
|
